The Shim Sham Shimmy (ya da sadece Shim Sham), aslen bir tap dansıydı. 1920'ler ve 1930'larda, sahne sanatçıları genellikle gösterilerinin son dans rutini olarak birlikte Shim Sham dansını yaparlardı. Dansçılar, kendilerinin yeteneklerine göre tap dansı varyasyonlarını dahil ederken, müzisyenler ve şarkıcılar da mümkün olduğunca aynı ritimde hareket ederlerdi.
Modern zamanlarda, Shim Sham, swing dansında birçok insanın bildiği, toplu olarak birlikte yapabilecekleri nispeten basit bir rutindir. Efsanevi dansçılar Frankie Manning, Norma Miller ve orijinal swing döneminin dansçıları, swing dans etkinliklerinde bu performansı popülerleştirme ve swing tarihini canlı tutma konusunda önemli bir rol oynamışlardır.
Hepcats İstanbul Swing Dans Stüdyosu olarak workshop ve solo jazz derslerimizde bu eğlenceli rutini sıkça öğretmekteyiz. Aşağıdaki videodan Frankie Manning ve partneri Erin Stevens’ın Shim Sham dansını izleyebilirsiniz.
Tranky Doo, modern Lindy Hop dansçıları arasında popüler hale gelen başka bir caz line dansıdır. Kökleri 1940'lara kadar dayanmaktadır. Dans muhtemelen Harlem'deki Savoy Ballroom'da ortaya çıkmıştır ve genellikle Shim Sham Shimmy gibi Tranky Doo da bir hat oluşturularak icra edilir. Tranky Doo, bir diğer swing dans rutini olan Shim Sham'den daha geniş bir adım çeşitliliğine sahiptir. Oldukça ilginç ve zorlu ritmik senkopasyonlar içeren hareketler barındırır.
Çoğu kaynak, dansın koreografisinin Pepsi Bethel veya Frankie Manning'e ait olduğunu belirtmektedir ve aslında günümüzde öğretilen en az iki yaygın versiyonu bulunmaktadır. En çok bilinen versiyon, Al Minns, Leon James ve Pepsi Bethel'in aşağıdaki videodan ulaşabileceğiniz performansına dayanır ve 1986 yapımı Spirit Moves dans belgeselinde diğer bazı orijinal jazz dans videoları ile birlikte sunulmuştur."
Hepcats dansçıları ve eğitmenleri olarak Tranky Doo rutininin barındırdığı ritmik çeşitlilikten çok keyif alıyoruz. Swing dans party ve pratiklerimizde sıkça bu rutini sergiliyoruz.
Big Apple, 20. yüzyılın başlarında Amerika Birleşik Devletleri'nin Afro-Amerikan topluluğunda ortaya çıkan hem bir partner dansı hem de çember dansıdır. 1937 sonbaharında, New York'un Harlem semtinde bulunan Savoy Ballroom temelli Whitey's Lindy Hoppers Lindy Hop performans grubu, Judy Garland'ın başrolünde olduğu Everybody Sing (1938) adlı film için bir Lindy Hop sekansı sergilemek üzere Hollywood, California'ya gittiler. California'ya varır varmaz, grup yöneticisi Herbert "Whitey" White, gruba New York'ta çıkan Big Apple adında yeni bir dans çılgınlığı hakkında bir telgraf gönderdi. Grubun baş dansçı olan Frankie Manning, daha önce hiç görmemiş olsa da dansın telgraftaki tarifine dayanarak grup için bir Big Apple rutini oluşturdu. Çünkü dans, Lindy hop dansçılarının zaten bildiği Truckin', Suzie-Q ve Boogies gibi jazz hareketlerini birleştirme üzerine kuruluydu, grup hızla yeni hareketleri öğrendi. Big Apple rutinlerini Everybody Sing için sergilediler, ancak dans sahnesi, yönetmenle Whitey arasındaki bir anlaşmazlık nedeniyle kesildi.
Grup Harlem'e döndüğünde, Manning Big Apple versiyonunu Whitey's Lindy Hoppers'ın diğer dansçılarına öğretti, ancak Roxy'deki Big Apple dansçılarının versiyonunu hiç görmemişti. Whitey's Lindy Hoppers, Savoy Ballroom'da Big Apple'ı Lindy Hop ile karıştırarak dans ederdi. 1939 yılında grup, içerisinde bolca swing dansları bulunan Keep Punching adlı film için bir Big Apple sekansı sergiledi ve bu sekans 1990'lardan bu yana Lindy Hop performans grupları tarafından sıkça yeniden sergilendi.
1937'nin sonunda Big Apple ulusal bir dans çılgınlığı haline geldi. 20 Aralık 1937'de Life dergisi Big Apple'ı dört sayfalık bir fotoğraf yayınıyla tanıttı ve dergi, 1937'nin Big Apple'ın yılı olarak hatırlanacağını öngördü.
The Big Apple Rutini workshoplarımız için Hepcats İstanbul instagram sayfamızı takip edebilir, Whitey's Lindy Hoppers grubunun Keep Punching filminde sergilediği Big Apple performansına aşağıdaki videodan ulaşabilirsiniz.
Trickeration, orijinal Whitey's Lindy Hoppers üylerinden Norma Miller tarafından oluşturulmuş bir solo jazz rutinidir. Trickeration Solo jazz rutini, "Fall off the log," "Full break," "Half break," "Suzie Q" ve "Charleston" gibi birçok otantik jazz dans hareketlerini içerir. Bu klasik hareketler, Norma Miller tarafından yaratılan daha başka orijinal jazz hareketleri ve senkopasyonlu ritimlerle yaratıcı bir şekilde harmanlanmıştır.
Trickeration, müthiş bir caz rutinidir. Güçlü ve ilham verici ritimleri, harika bir akışı ve groove'u vardır. Onu dans ettiğinizde gerçekten swing yaptığınızı hissedersiniz.
Mama Stew, Whitey's Lindy Hoppers grubu tarafından yaygın olarak daha zorlu rutinlere geçmeden önce ısınma maksadıyla kullanılan bir solo jazz koreografisidir.
Mama Stew ismi, Louise "Mama Lou" Parks'dan gelir. Mama Lou, Savoy Ballroom'un 1958 yılında kapanmasından sonra Lindy Hop'un canlı tutulmasında önemli rol oynayan bir dansçıydı. Kariyerine Savoy'da vestiyer odasında çalışarak başladı ve hızla mekanın önde gelen dansçılarından biri oldu. 1961-1990 yılları arasında Lindy Hop gibi otantik jazz danslarının mirasını korumayı amaçlayan bir dans okuluna sahipti. 60'lar ve 70'ler boyunca, popüler danslar Lindy Hop dansından Twist, Hustle ve Disco gibi stillere doğru kaydıkça, Lindy Hop'u bir gösteri dansı ve yarışma dansı olarak sürdürmeye çalıştı.
Aşağıdaki videodan 2017 yılındaki bir swing dans festivalinde sergilenmiş olan Mama Stew performansına ulaşabilirsiniz.